เนื่องจากเหล่าซือเป็นคนจีนแต๊ ๆ อ่านภาษาไทยไม่ออก... เดี๋ยวจะลองถามท่านเหล่าซือให้นะขะรับ

เท่าที่เหล่าซือเคยกล่าวไว้ .. (พอดีเพิ่งเรียนได้เดือนเดียว อาจอ่อนด้อยความรู้ยิ่งกว่าเจ้าของกระทู้เป็นยิ่งนัก)

กังฟูจะใช้ความพริ้วไหวของร่างกาย และใช้แรงกระแทกในการจู่โจม

ท่าทางเคลื่อนไหวที่ถูกต้องเป็นธรรมชาติ ถือเป็นสิ่งสำคัญในการฝึกฝนกังฟู

กังฟูจะไม่ออกแรง หรือเกร็งกล้ามเนื้อแบบการต่อสู้ชนิดอื่น ๆ

การที่คุณ pegazus กล่าวว่า ได้ความไว ความแข็งแกร่ง และความอ่อนไหวของร่างกายน่าจะมาถูกทางแล้ว

อีกอย่างของการฝึกกังฟูคือ การหายใจ และการใช้ลมส่งเสียงออกมาให้เป็นพลังขณะเปลี่ยนท่วงท่า

และสายตาจะมองตามมือและแขนที่เคลื่อนไหว

ถ้าสามารถถ่ายรูปคลิปตัวเอง หรือดูกระจกเพื่อให้มองเห็นการเคลื่อนไหวของตัวเองสำหรับนำมาปรับปรุงท่าทางได้ จักดียิ่งนักแล

อีกข้อนึงของคนฝึกกังฟูถ้าไม่มีก็ไม่มีประโยชสิ่งนั้นคือ  คุนนาทำ (ไม่เขียนแบบถูกนะจะตลกตลก)

ผมก็ฝึกกังฟูนะครับ(หาตำรามาฝึกเอาเอง)

ผมคิดว่ากังฟูแตกเป็นหลายแขนง จึงมีทั้งสายที่หนักแน่น อ่อนช้อย รวดเร็ว  รุนแรง แล้วแต่จะฝึกฝนไปทางใด

ผมว่ากังฟูที่ดีควรจะต้องมีท่วงท่าผสมกับจิตใจและลมปราณ(จะทำให้เราไม่เหนื่อย มีพลังและสมาธิเพิ่มมากขึ้น)

ทางที่ดีต้องฝึกลมปราณไปด้วยครับ ศึกษาจังหวะการหายใจ จักระทั้งห้า การนั่งสมาธิ และการโคจรลมปราณ

ถ้าเราฝึกความแข็งแกร่งด้านร่างกายแล้ว ต้องมีจิตใจที่มั่นคง(แต่เปี่ยมด้วยคุณธรรม) และยังต้องฝึกลมปราณควบคู่ไปด้วย(นั่งสมาธิทุกวัน วันละพอประมาณสัก30-60นาที)

แล้วการฝึกยังขึ้นกับจุดประสงค์อีกด้วย

เพื่อการกีฬา จะแบ่งเป็นการต่อสู้(ฝึกพละกำลังหรือความว่องไวอย่างใดอย่างหนึ่งเป็นหลัก สมาธิและลมปราณคอยหนุน) หรือจะฝึกท่วงท่าให้สวยงามคล้ายยิมนาสติกก็ได้(ฝึกท่วงท่าเป็นหลัก สมาธิคอยหนุน)

เพื่อการป้องกันตัว ให้ฝึกความว่องไวเป็นหลัก พละกำลังคอยหนุน

ปกติผมฝึกเพื่อป้องกันตัวเฉยๆนะครับ แต่ผมเป็นคนร่างใหญ่ จึงใช้การฝึกพละกำลังเป็นหลักแทน และความว่องไวคอยหนุนเสริม

สุดยอด

ผมก็เรียนเองนะเคยเตะพวกเกรียนๆมาแล้ว

 คุณขาดสติเมื่อมีความแก่งแต่ไม่มีสติก็าสู้ผมไม่ได้-..-